Grypa ptaków jest chorobą o dużym znaczeniu ekonomicznym – powoduje straty wynikające nie tylko z wysokiej śmiertelności u ptactwa domowego, ale również z faktu zablokowania możliwości eksportu drobiu i produktów pochodzenia drobiarskiego poza granice państwa, w którym wystąpiły ogniska choroby.
Przenosicielem wisusów grypy są ptaki dzikie, przede wszystkim związane ze środowiskiem wodnym, tzn. głównie kaczki i gęsi, ale również ptaki drapieżne, żerujące na zwłokach padłych ptaków wodnych. Ponieważ wirus może przetrwać w wodzie i innym wilgotnym środowisku przez wiele dni (szczególnie w niskiej temperaturze) zbiorniki wodne, rzeki oraz miejsca postoju dzikich ptaków podczas jesiennych wędrówek mogą być w miesiącach jesienno-zimowych długotrwałym źródłem zakażenia dla drobiu.
Przypominam również, że posiadacz drobiu niezwłocznie zawiadamia organ Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższy podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej o wystąpieniu u drobiu następujących objawów klinicznych:
- zwiększonej śmiertelności;
- spadku pobierania paszy i wody;
- objawów nerwowych, takich jak: drgawki, skręty szyi, paraliż nóg i skrzydeł lub niezborność ruchów;
- duszności;
- sinicy i wybroczyn;
- biegunki;
- nagłego spadku nieśności.
W przypadku drobiu nieśnego może wystąpić znoszenie jaj w miękkiej skorupie.